သားဆီကေရးတဲ့ စာ (ခ်င္းျပည္ မွေပးစာ)
ဒီခ်င္းေတာင္တန္းေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေခါက္ျပန္လာအုံးမယ္
ဘယ္ေတာ့လဲေတာ့မသိဘူး။
တကယ္ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတာအားလုံး
တကယ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေနရတာအား
တိမ္ေတြအထက္ကေတာင္တန္းေပၚမွာ ကားလမ္းေသးေသးေလး
အဲဒီကားလမ္းေသးေသးေလးေပၚမွာ လူေတြကုန္ေတြအျပည့္တင္ထားတဲ့ ကားေလး
အဲဒီကားေလးေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္လုိက္လာခဲ့လုိက္တယ္ ။အခု ကားေပၚမွာ
ဆုေတာင္းသံၾကားတယ္။ ေကာင္းကင္ေေပၚက ဘုရားသခင္ ကားေလးလမ္းေျဖာင့္ဖုိ့
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူပါေမာ
ဘုရားသခင္ေက်းဇူးပဲ။
ဒီခရီးမွာကၽြန္ေတာ္အဘြားနဲ့လည္း
နင့္အေဖအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္ငါမ်
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသးတယ္ဒါဆုိအေ
ေနာ္ပါးပါး။ပါးပါး.ပါးပါးအခုဆုိ
ေၾကာက္ခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ေလ ခရီးအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲသြားခဲ့
ဒီေနရာကုိပါးပါးဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူ
ကၽြန္ေတာ္တုိ့အတူလာဖူးတယ္။
ေနရာေလးကေတာ့အရင္အတုိင္းပဲ။ဖလမ္
အရူးကအရင္လုိရူးေနတုန္းပဲ။အရင္
ျမိဳ.ေလးရယ္အဲဒီအရူးပဲက်န္မယ္
ဒီလုိတိမ္ေတြအေပၚမွာေနရတာကၽြန္ေ
ဒီေတာင္တန္းေတြကုိ ပါးပါးလုိပဲခ်စ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာေနတဲ့လူေတြဟာသူတုိ့မွာ
ယဥ္ေက်းတယ္ဆုိတာဘာကုိေျပာတာလဲလု
ေျပာရအုံးမယ္ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာကုိ
ကုန္ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္တစ္ေကာင္ေ
ဘာညာေျပာၾကတာပဲ။ကုန္ကားေမာင္းတဲ
ဒီေကာင္ေတြမူးမူးနဲ့။ကၽြန္ေတာ္
အဲသလုိမ်ိဳးေျပာတာမ်ိဳးမၾကိဳက္
အဲဒီမိန္းကေလးျပန္ၾကားရင္ သူ့စိတ္ညစ္သြားမွာပဲ
သူ၀မ္းနည္းသြားမွာပဲ။ဘာပဲေျပာေျ
အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းဆုိင္ေလးရွိတဲ့ေနရာနဲ့
အေ၀းကုိျပန္ေရာက္သြားပါျပီ။ကၽြ
သူ့ကုိေတာင္မႏွဳတ္ဆက္လုိက္ရဘူး။
ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိဘူးေလ။လူေတြ
ေနာက္ဆုံးအတူတူေသခြင့္ရရင္ဘယ္ေ
ပါးပါးကုိကၽြန္ေတာ္သတိရတယ္ အခုလုိမ်ိဳးမွာ ပါးပါးအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္
စဥ္းစားေနတုန္းပဲ။
ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်တဲ့လူေတြအားလုံး အခု တစ္ေယာက္မွ ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာမရွိေတာ့ပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားျပီဆုိေတာ့...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားတာကုိသူတုိ့သိ
ခ်င္းေတာင္တန္းေတြကေတာ့ အိပ္ေနတုန္းပဲ ပါးပါး။အရင္လုိပါပဲ။ေျပာင္းလဲသြ
No comments:
Post a Comment