ကြ်နုပ္၏ခ်င္းၿဖစ္ခ်င္းအႏွစ္သာ (၁)

 ကြ်နုပ္၏ခ်င္းၿဖစ္ခ်င္းအႏွစ္သာ (၁)

 

 အဲဒီေန႔ကကြ်န္ေတာ္တို႔ဆံုးသြားတဲ႔ တဲနားကကြ်န္ေတာ္႔ ဦးေလး
ရဲ႕ေက်ာက္တိုင္ေပၚမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ထိုင္ေနၾကသည္။
ကြ်န္ေတာ္႔အဖိုးက သတင္းစာအပိုင္းစေလးေပၚမွာေဆးမႈန္႔ေတြကို
ထည္႔ရင္း အသားမာေတြတက္ေနတဲ႔သူရဲ႕လက္ၾကီး နဲ႔ေဆးလိပ္တစ္လိပ္
ကိုေၿဖးေၿဖးခ်င္းလိပ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္အဖြားက သူ႔ရဲ႕လြယ္အိတ္ေသး
ေသးေလးထဲကေဆးရည္ပုလင္းေလးကိုထုတ္ၿပီးေဆးၿငံဳေနသည္။
သူတို႔ေဘးနားမွာကြ်န္ေတာ္ကကြ်န္ေတာ္တစ္ခါမွမၿမင္ဖူးတဲ႔ကြ်န္ေတာ္႔
႔ဦးလးရဲ႕ေက်ာက္တိုင္ေဘးကၿမက္ပင္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္အဖိုးေပးထား
ဓါးေလးနဲ႔ခုတ္ေနသည္။

ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထင္အဲဒီေန႔က ေဆာင္း၀င္စပိုင္းေလာက္ၿဖစ္မည္ထင္သည္။
ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လယ္ကြင္းနားက ေခ်ာင္းေရလည္း
ၾကည္စၿပဳေနၿပီၿဖစ္သည္။ လယ္ကြင္းေဘးကေတာင္ေၾကာတေလွ်ာက္မွာ
လည္းခ်ယ္ရီပင္ေတြေဆာင္းတြင္းအမွီၿပန္ပြင္႔ဖို႔အားခဲေနၾကေသာအခ်ိန္
လည္းၿဖစ္သလို ရြာကလူေတြလည္း ငါးဥဥခ်ိန္ကိုေစာင္႔ေန ၾကေသာ
ခ်ိန္လည္းၿဖစ္သည္။ေနာက္ၿပီးခါတိုင္းေဆာင္ဦးလိုပင္ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာနဲ
႔တရက္ေလာက္ေ၀းတဲ႔ရြာကေနကြ်န္ေတာ္႔႔မ်ိဳးႏြယ္စုထဲကလူေတြ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုစပါးကူရိတ္ေပးဖို႔လာၾကေတာ႔မယ္လို႔အိမ္မွာတုန္းက
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေၿပာသံကိုလည္းကြ်န္ေတာ္ၾကားမိသည္။

အဲဒီအတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ေမြးထားတဲ႔ၾကက္ဖၾကီးေတြကို
သတ္ေပးဖို႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း၊ေဆးရည္ၿငံဳ
ရင္းနဲ႔တိုင္ပင္ေနၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြေရာက္လာရင္
ေတာ႔ခါတိုင္းလိုပဲ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးနြယ္စုထဲကကြ်န္ေတာ္အစ္ကိုေတြက
ကြ်န္ေတာ္္ကိုငွက္ပစ္ဖူးၿပီးလားလို႔ေမးမွာကိုအဲဒီေန႔ကကြ်န္ေတာ္
အေတာ္ေလးစိတ္ပူမိတယ္။ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေယာက်ာၤးေကာင္းတစ္ေယာက္
ၿဖစ္တယ္ဆိုတာၿပဖုိ႔အခ်ိန္သိပ္မရိွေတာ႔ဘူးဆိုတာကိုလည္းနားလည္လိုက္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ၿမက္ပင္းေလးေတြကိုလက္နဲ႔လိမ္ေနတုန္းမွာပဲ ရုတ္တရက္ဆိုသလို
ကြ်န္ေတာ္တို႔တဲေရွ႔ကဇီးၿဖဴပင္ေပၚကေနငွက္တစ္ေကာင္(Thak Bae/ဘုတ္ဖင္နီ)
ၿပဳတ္က်သြားတာကြ်န္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္စလံုးေတြ႔လိုက္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္နည္းနည္းေတာ႔အံံ႕ၾသသြားသည္။

ခါတိုင္းဆို ဒီလိုငွက္ေတြက ေႏြဦးကုန္ပိုင္းကုန္ခါနီးေလာက္မွာအေတြ႔
မ်ားတတ္သည္။ေနာက္ၿပီးသူတို႔ကိုတစ္ေယာက္ထဲေတြ႔ရခဲတတ္သည္။
ဒါေပမယ္႔ကြ်န္ေတာ္သိပ္မစဥ္းစားလိုက္ပါဘူးဒီအခ်ိန္ဟာကြ်န္ေတာ္အတြက္
ေယာက်ၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္တယ္ဆိုတာၿပသဖို႔ဘုရားသခင္အခြင္႔
ေပးလိုက္တာပဲလို႔ကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္လုိက္သည္။

အဲဒါနဲ႔ ေက်ာက္တိုင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လြယ္အိတ္ထဲကေလးခြနဲ႔
ေလာက္စလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုကြ်န္ေတာ္လွမ္းယူလိုက္ၿပီးဇီးၿဖဳပင္ေအာက္ကို
တၿဖည္းၿဖည္းခ်ဥ္းကပ္လိုက္တယ္။ငွက္ကေလးကလည္းကြ်န္ေတာ္ကို
ၿမင္ေတာ႔ခုန္ဆြခုန္ဆြေလးနဲ႔ခ်ဳ႕ပုတ္ေတြရိွတဲ႔ဖက္ကိုေၿပးသြားဖို႔ၾကိဳးစားေနသည္။
ငွက္ကေလးကေတာင္ပံတဖက္နာေနတာကိုကြ်န္ေတာ္ေတြ႔လိုက္ေတာ႔
ဒီတခါေတာ႔ကြ်န္ေတာ္လြဲမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာခ်ိန္းေသကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္
လိုက္သည္။ေလာက္စလံုးကေလးကိုအသာထုတ္ၿပီးကြ်န္ေတာ္ပစ္လိုက္ေတာ႔မယ္႔
ဆဲဆဲ ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္အဖြားကကြ်န္လြယ္အိတ္ၾကိဳး
ကိုေနာက္ကေနလွမ္းဆြဲၿပီးကြ်န္ေတာ္ကိုတားလိုက္သည္။အဲဒါနဲ႔ကြ်န္ေတာ္က
အဖြားကလည္း ဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္ေယာက်ၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္တယ္
ဆိုတာၿပဖို႔ဒီငွက္ကိုပစ္မွရမွာလို႔ကြ်န္ေတာ္သူကိုေၿပာလိုက္သည္။ သူကကြ်န္ေတာ္႔ေခါင္းကိုေဆးရြက္ေၿခာက္နဲ႔သင္းေနတဲ႔သူရဲ႕အသာေလးပြက္ၿပီး
ကြ်န္ေတာ္တို႔သံုးေယာက္ထိုင္ေနေသာေက်ာက္တိုင္နားဆီကိုုၿပန္ေခၚသြားသည္။

ကြ်န္ေတာ္႔အဖိုးကကြ်န္ေတာ္ကိုၿပံဳးၿပီးၾကည္႔ေနရင္းကေန (kacapa) ကေလးရယ္
ေယာက်ၤားေကာင္းဆိုတာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႔ ေကာင္ေတြမသတ္ရဘူးကြ
၊ေနာက္ေနာင္ေတာထဲသြားရင္ မိတ္လိုက္ေနတဲ႔အေကာင္ေတြ၊
ကေလးရိွတဲ႔အေကာင္ေတြရယ္၊ဒဏ္ရာရေနတဲ႔အေကာင္ေတြကိုမသတ္နဲ႔လို႔
ကြ်န္ေတာ္ကိုေၿပာၿပီးသူ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသူေပါင္မွာလာထိုင္ဖို႔ေၿပာလိုက္သည္။ အဖြားကေတာ႔သူငံုထားတဲ႔ေဆးရည္ကိုေထြးထုတ္ၿပီး (kacapa)
"သား -မင္းဟာေယာက်ၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုတာ မင္းမ်ိဳႏြယ္စုထဲက
မင္းအစ္ကုိေတြေရာက္လာရင္ငါတို႔ေၿပာာထားရအံုးမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္
နားကပ္ၿပီးၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႔ေၿပာသြားသည္။ အဲဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕
ဘုရားသခင္သည္ ကြ်န္ေတာ္ကိုေယာက်ၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ၿဖစ္ဖို႔
အခြင္႔အလမ္းေပးခဲ႔သည္။သို႔ေသာ္လည္းကြ်န္ေတာ္ထင္ထားသလိုေပးခဲ႔ၿခင္းမိ်ဳး
ေတာ႔မဟုတ္ပါ။

" က်ႏုပ္၏ခ်င္းၿဖစ္ခ်င္းအႏွစ္သာရစာစုမ်ားထဲကၿပန္ကူးယူထားၿခင္းသာၿဖစ္သည္"
  

By  ခ်င္းအဖိုးၾကီး