အို အသင္တိမ္တိုက္
မနက္ခင္းတံခါး ကိုယ္ဖြင့္လိုက္တိုင္း
မဖိတ္ေခၚပဲ အသင္သည္ ေရာက္လာတတ္၏
ညေနခင္းတံခါးေတြ
ကိုယ္ပိတ္လိုက္တဲ့အခါ
ျမဴမိွဳင္းေတြနဲ႔အတူလြင့္ထြက္ခြ ါသြားကာ
ကိုယ့္တစ္ေရာက္ထဲကို ထားသြားျပန္တယ္
မနက္ခင္းတံခါး ကိုယ္ဖြင့္လိုက္တိုင္း
မဖိတ္ေခၚပဲ အသင္သည္ ေရာက္လာတတ္၏
ညေနခင္းတံခါးေတြ
ကိုယ္ပိတ္လိုက္တဲ့အခါ
ျမဴမိွဳင္းေတြနဲ႔အတူလြင့္ထြက္ခြ
ကိုယ့္တစ္ေရာက္ထဲကို ထားသြားျပန္တယ္